Het “Pieterpad” van Hardenberg naar Ommen

Hardenberg, 9 mei 2018

Ik was nog in Hardenberg waar ik net pauze gehouden heb. Het was 12.55 uur en ik startte  met de  volgende etappe van het Pieterpad die van Hardenberg naar Ommen gaat. Volgens het boekje zou ik een aantal keer de Overijsselse Vecht kruisen. Ik liep al snel door een prachtig gebied waar een vistrap en een kanobaan is aangelegd. Verderop zaten twee dames op een boomstam pauze te houden. Zij waren de eerste Pieterpad wandelaars die ik vandaag tegen kwam. Na een gezellig babbeltje maakte ik nog even een foto en ging weer gauw verder. Ik kwam toen twee heren tegen die in tegengestelde richting het Pieterpad liepen. De omgeving met mooie boerderijen en landschappen was prachtig. Ik was door het dorp Rheeze gelopen en kwam langs sprookjescamping De Vechtstreek (ik heb gehoord dat het daar erg leuk moet zijn). De route ging verder door Vechtdal Boswachterij Hardenberg. Vanwege de warmte dronk ik meer dan anders en ik kon bij een boerderij wat water krijgen. Een stukje verderop stond een speciale tafel met een bankje waar je even kon zitten om pauze te houden. Ik maakte alleen even een foto. Ik vind het toch wel mooi dat dit gedaan wordt. Ik liep richting buurtschap Junne. Hier was bijna geen huis te bekennen. Ik ging weer over de rivier en over de stuw van Junne. Bij de Koedrift staat een boerderij waar ook een rustpunt was. Ik ging hier even zitten en dronk een glaasje sinas. Door de warmte had ik weer dorst en een extra pauze was ook niet verkeerd. Ik liep nog een stukje door het natuurgebied van Junne en Zeesse en bereikte de Vechtbrug van Ommen. Aan de oever was het druk met mensen die aan het genieten waren van het mooie weer. Volgens de route moest ik eigenlijk linksaf, maar ik liep nog even een stukje de brug op om wat foto’s te maken.  Nadat ik foto’s gemaakt had, liep ik terug naar de route van het Pieterpad en liep ik naar het station van Ommen waar het eindpunt van deze etappe was. Ik besloot om hier even wat te eten. Het was 18.45 uur en door de warmte en vermoeidheid lette ik niet goed op het adres wat ik moest intypen in google. Ik zag dat ik nog 6,5 km moest lopen om daar te komen. Dat was balen! Er gingen geen belletjes rinkelen dat ik dit adres nog even moest checken. Ik wist wel dat het adres waar ik moest zijn na het spoor was, maar ik dacht er verder niet over na. Toen ik het eten ophad, begon ik weer te lopen. Als je al vermoeid bent, dan is 6,5 km best ver! Ik kwam bij het ingetypte adres en zag dat dit een boerderij was. Alles was donker en toen ik er omheen liep, zag ik dat deze boerderij leeg was. Ik wilde de mensen bellen, maar er werd maar steeds niet opgenomen. Ondertussen was het al 20.50 uur en ik liep een stuk terug naar een andere boerderij. Ook hier liep ik in de rondte en ik riep een paar keer of er iemand was. Niemand reageerde. Het was een zorgboerderij en ik zag er wel twee auto’s staan. Ik wilde het net opgeven toen er een auto aankwam waar twee mensen inzaten. Ze stopten en vroegen wat ik wilde. Ik legde uit dat ik op het adres verderop moest zijn van ‘Vrienden op de Fiets’, maar dat de boerderij leegstond. Ik liet het papier zien met de adresgegevens en toen bleek dat ik -weg in had getypt in plaats van -laan. Ik had dit dus niet goed gelezen en daardoor ook verkeerd in google ingevoerd. De mensen boden mij eerst maar een kop koffie met een lekkere koek aan. Ik nam een  hap van mijn koek en legde deze even naast mij neer omdat ik mijn vrouw wilde bellen. Plotseling werd mijn koek weggepakt. Er was een klein hondje die op mijn koek had zitten loeren en deze snel naar binnen werkte (ik kreeg een nieuwe hoor). Ondertussen hadden de mensen op de computer naar het telefoonnummer gekeken. Het bleek dat ik ook het telefoonnummer verkeerd had opgeschreven. Ik had een 2 teveel en een nul te weinig. Tja….dan wordt het lastig om te bellen. Ik kreeg nu het goede nummer en toen kon ik even contact leggen met de mensen op het logeeradres. De mevrouw van zorgboerderij ‘De Meulenhorst. ”   bracht mij toen naar het juiste adres. Ik kwam hier om 21.35 uur aan. De mevrouw van de zorgboerderij bleef wachten tot de deur opengedaan werd en ik naar binnen kon gaan. Na een kort kennismakingsgesprek werd ik rondgeleid en kon ik eindelijk douchen en naar bed. Wat een bijzondere afsluiting van de dag was dit.

Ik wil nogmaals mevrouw/familie Blekkenhorst van de zorgboerderij bedanken voor hun hulp.

Ik was er heel blij mee!

Tot morgen bij de volgende etappe van het Pieterpad.

Gr. Heopa