Almere, 28 mei 2016
Vandaag stond er een wandeling in Nijkerk op de planning. Tja…..en dan merk je dat je wel leuk kunt plannen, maar als het weer echt niet mee dreigt te zitten, moet je toch even nadenken wat je dan moet doen. Het was dus een wel, niet, wel….. Wij vonden het een moeilijke beslissing. Ik had in februari al met de kleinkinderen afgesproken om op 28 mei (2016) in Nijkerk te gaan wandelen.
Doordat de weerkaarten en de voorspellingen een schrikbeeld lieten zien van zware regenbuien had ik na diverse overlegmomenten met mijn dochters (die zich terecht zorgen maakten) besloten om 10 km in Almere te gaan wandelen. Vrijdagavond om 23.00 uur kwam er nog een mail binnen van de organisatie van Veluwe Wandeltocht Nijkerk met het bericht dat de wandeltocht wel door zou gaan. Ik kon daar niets meer mee want de beslissing was toch al genomen dat we in Almere zouden gaan wandelen.
Ik stond vandaag op tijd op want ik wilde toch mijn kilometers maken en besloot te gaan lopen vanaf ons huis naar de huizen van de kleinkinderen. Dit was toch al goed voor 9 km! Onder het lopen bedacht ik dat wij natuurlijk ook in Nijkerk 10 km konden lopen. Aangekomen bij de eerste kleindochter heb ik toch weer met mijn schoonzoon overlegd of we alsnog naar Nijkerk zouden kunnen gaan. Mijn schoonzoon keek nog even op het weerplaatje. Het zag er redelijk uit dus de eerste toestemming was binnen. Nu gingen we met z’n tweeën gauw op weg om mijn andere kleindochter op te halen en kijken of we ook daar groen licht zouden krijgen om naar Nijkerk te gaan. Ook daar overlegd met mijn dochter en schoonzoon en het was akkoord. Mijn schoonzoon heeft mij met de twee kleindochters weer terug naar ons huis gebracht en daar zijn we dan uiteindelijk in de auto gestapt en alsnog naar Nijkerk gereden. In Nijkerk aangekomen schreven we ons in voor de 10 km. We dachten om 12.30 uur te kunnen starten, niets bleek minder waar. De 10 km zou pas om 13.30 uur starten. Tja… hoe overbrug je dan de tijd met twee van die meisjes die al heel graag wilden wandelen? De dames (zie foto) gingen en overleg en bedachten wel iets. Opa moest iets bedenken en zij mochten dan raden wat dat was. Ik haalde een paar euro tevoorschijn en zij moesten raden wat ik in mijn hand had. We zouden dan voor de 15 km gaan (we konden dan eerder vertrekken). U raadt het al; natuurlijk werd het geraden en we gingen voor de 15 km!
Deze route ging door het buitengebied van Nijkerk richting Oldenaller. Wat hebben de meisjes het goed gedaan! Ze liepen als een kievit! Wat het extra leuk maakte was het feit dat er veel meer kinderen meeliepen.
De rust kwam pas na 10 km. Voor de meisjes was dit de eerste keer dat ze zolang moesten lopen zonder rust (normaal waren we al een paar keer gestopt). We moesten nu nog 5 km. Het was nu 14.53 uur dus ik belde mijn schoonzoons dat wij rond 16.00 uur bij de finish zouden zijn. De familie zou dan bij de finish staan om ons binnen te halen. De twee kanjers hadden echter zoveel energie dat we al om 15.45 uur binnen waren. We hebben ons afgemeld en lieten ons trots de beloning opspelden en natuurlijk nog even met z’n drieën op de foto. Vlak daarna kwam de familie. Eén van mijn dochters had twee bossen rozen meegenomen. Dit was een mooie afsluiting van deze wandeldag.
We hebben enorm genoten van deze wandeltocht. Op een paar druppels regen na is het weer prima geweest. De enorme regenbui kwam pas toen ik met mijn auto net Nijkerk uitreed!
Gr. Heopa en twee trotse kleindochters!
Hoi henk.
wat leuk dat je toch in nijkerk bent geweest. Het weer viel heel erg mee. Top prestatie van je kleindochters.
en mooie fotos, top hoor.
Groetjes coby
Dag Coby, Ik zelf had de auto al tuis laten staan en een route voor de Oostvaarders plassen bij me.
Dus ben ik lopend naar hun toe gegaan.
maar onderweg dacht ik, ik vraag het nog 1 keer en dan zie we het wel. en het was goed. we mochten,
mede door dat Mn kleinkinderen het ook zelf graag wilde. topper zijn het. gr. Henk
Het zijn weer leuke foto’s en wij zijn super trots op jullie 🙂
Dank je wel, op naar de 20 Km ?
vandaag een trotse Opa met zijn kleindochters Shalina en Selina en de dametjes ziet er ook blij uit ze genieten er echt van
Ja nog even en dan lopen ze opa voor bij! ik ben ook heel trots op ze.