Berg en Terblijt, 10 augustus 2017
De eerste dag van de Heuvelland 4 daagse is aangebroken. Om 5.25 uur liep de wekker af.
Zo mooi als het weer gisteren was, zo slecht was het nu. Het regende! Na het ontbijt ging ik naar de start waar ik al 1,2 km voor moest lopen. Om 7.02 uur liet ik mijn startbewijs knippen en kon mijn wandeldag beginnen. Van Berg en Terblijt liepen we naar Blankenberg. Al snel merkten we dat we met een glibberig, glad parcours te maken hadden. Het parcours ging over gras, zand, grind en klei grond. Er waren steile afdalingen en natuurlijk moesten we ook weer naar boven klimmen. De wandelaars die 28 km of 42 km lopen weten dat dit bij het Limburgse Heuvellandschap hoort en weten dan ook waar zij aan beginnen. We konden genieten van mooie vergezichten en de dalen en vooral van de rust die dit uitstraalt. We liepen heuvel op en heuvel af. Helaas konden we door de regen niet goed in de rondte kijken. We moesten goed opletten waar we liepen. Op de momenten dat we wel even konden kijken was het geweldig om de enorme sliert wandelaars te zien lopen. Na 7 km kwamen we bij de eerste rust- en controlepost aan. We kwamen onderweg een zit- en schuilbank tegen die ik op de foto gezet heb. Het is de moeite waard om de foto te vergroten en te lezen wat er op staat. Op sommige foto’s kunt u zien hoe de paden zijn. Ik heb deze bewust op de foto gezet. U kunt zien dat we goed op moesten passen waar we liepen. Soms moesten we bukken om onder de takken door te kunnen lopen. Echt geweldig! Dit is Limburg! Via het Savelsbos liepen we naar Ryckholt voor de 2e rust- en controlepost. Deze zouden we na 14 km bereiken. We kwamen veel mooie kapelletjes tegen. De rustpost was op de parkeerplaats. Door de regen besloot ik om door te lopen. Ik kwam bij de splitsing van de 28 km en 42 km. Ik was vrij vroeg en omdat deze tocht door België ging, besloot ik om, ondanks het weer, de 42 km naar ’s Gravenvoeren te gaan lopen. Ik kwam onderweg een oud grenspaaltje uit 1845 tegen. Ik liep nu dus in België. Ik liep een stukje op met een wandelaar die hier al eerder gelopen had. Hij vertelde over de omgeving en dat we bijna bij de rust- en controlepost waren. Ik keek in de rondte naar de omgeving en de gebouwen en lette daardoor niet op de rustpost. We liepen het dorp uit en ik vroeg mijn medewandelaar waar de rustpost moest zijn. Hij had hem ook nog niet gezien en verwachtte dat de rustpost verderop in een schuur of in het volgend dorp zou zijn. Achteraf bleek dat we de rustpost voorbij gelopen waren. Dat was wel even balen! Aan de rand van het dorp zagen we een bord met de straatnaam Gielessestraat/ rue Gielse. Hiernaast stond een kruis met diverse beeldjes. Naast het kruis hing een bordje met de tekst:
’t kwiezel kruske en wie in mij gelooft zal eeuwig leven (zie foto 71). Dit zie je veel in deze omgeving. We liepen een steil pad af en plotseling ging ik onderuit. Mijn rechter knie ving de klap op en tijdens het lopen voelde ik de knie wel. Ondertussen waren we weer in Ryckholt aangekomen, waar ik nu wel mijn rust nam. Ik ging hier wat eten en drinken. Ondertussen was het even droog geworden. Ik vervolgde de route naar Blankenberg en kwam weer bij de finish.
Ondanks de regen en modder was het een mooie wandeltocht. Ik ging me gauw afmelden en naar de school toe om een welverdiende warme douche te nemen.
De eerste dag zat erop. Tot morgen!
Gr. Heopa
