Berg & Terblijt 31e Heuvelland 4-Daagse 1e dag

Berg en Terblijt, 9 augustus 2018

Na een onrustige nacht stond ik om 5.30 op om me klaar te maken voor de eerste dag van de 31e  Heuvelland 4 daagse. Zoals u al hebt kunnen lezen, is dit voor mij de 7^e keer.
Ik had om 7.30 uur afgesproken met een wandelmaatje waarmee ik ondertussen al 5 jaar in Limburg wandel. Toen ik bij de start stond te wachten, kwam er nog een bekende wandelaarster aanlopen.
Ik stelde hen even aan elkaar voor en we spraken af dat we met z’n drieën de 28 km zouden lopen.
We moesten eerst nog door de controle en daar gingen we dan. Vanuit Berg liepen we al snel via de eerste afdaling naar Terblijt. Na ongeveer 3 km kwamen we langs een kraampje waar bananen uitgedeeld werden. Helaas konden de plaatselijke prullenbakken het aantal bananenschillen niet aan. We liepen langs het drop Gasthuis naar Groot Welsden. Onderweg zagen we veel maaivelden en fruitbomen.

Na 7 km lopen, kwamen we in Margraten. We besloten om hier alleen de controle te doen en bij de volgende controle een koffiepauze te nemen. We genoten van de omgeving en van het wandelen met elkaar. Op een gegeven moment werd m’n pet van mijn hoofd gepakt. Ik keek achterom, maar zag geen wandelaar. Het was een tak van een struik die mijn pet ook leuk vond. Ik pakte hem toch maar terug. We merkten al snel dat we in Heuvelland liepen. We klommen de één na andere plateau op en af. Als je op een plateau was, kon je genieten van het mooie landschap.
De lucht begon te betrekken, maar het was nog droog. De weg ging steil naar beneden en we kwamen ons eerste ijzeren klaphekje (en daarmee ook de eerste koeienvlaaien) tegen. In deze omgeving van het Limburgse landschap staan veel van dit soort draai- en klaphekjes. Je kunt uit de verte horen wanneer er een wandelaar doorheen gaat. We liepen onder een oude poort en een viaduct door. Hier reed in 1923 nog een stoomtram overheen (zie foto). Nadat we onder het viaduct doorgelopen waren, begon het wat te spetteren. Daar konden we wel tegen en we liepen door tot er plotseling een echte flinke bui losbarstte. We schuilden toch maar even onder een paar hoge struiken en deden onze regenkleding aan. Toen het wat minder hard regende, gingen we weer verder. Na 700 meter bleek er een rustpost te zijn. We hielden hier pauze en namen een lekker bakje koffie. Het werd gelukkig al gauw weer droog en we vervolgden onze route. Wat ruikt de natuur dan weer lekker fris! De planten hadden even genoten van de regen die gevallen was. Na nog wat heuvels en dalen kwamen we bij Ingber, waar de koeien genoten van hun (nu natte) voedsel. We kwamen langs de tuin van een kunstenaar waar verschillende beelden in staan. Een stukje verder waren er grote velden met uien die door de regen beter te ruiken waren. Zo kwamen we weer bij de rustpost in Margraten waar we een kleine pauze namen. Na de pauze liepen we langs een huis waar een hele collectie zinken spullen uit de vroegere jaren staan. Zo heeft ieder zijn hobby. Ik heb zelf ook nog een wasketel en twee gieters gevuld met plantjes in de voortuin staan. Door dat we door ook de mais velden liepen via een smal pad, vond ik het nog even op de foto te gaan, met de mais op de achtergrond. (Wist U/jij  dat Mais ,   eigenlijk uit midden -Amerika komt!)  Daarna liepen we nog over wat flinke heuveltjes en door dalen en zo kwamen na een mooie wandeldag, weer in Berg en Terblijt aan. Wat een prachtige dag was dit en wat hebben we alle drie genoten van deze mooie dag.

We meldden ons af en bij de Oostenrijkse tent stond een lekker drankje. We wilden eigenlijk naar buiten lopen, maar het begon hard te regenen, dus besloten we om in de tent maar wat te drinken.
Zo sloten we deze dag af en spraken we af dat we de volgende dag weer samen zouden wandelen.
Tot morgen!
Gr. Heopa