Ieper, 25 augustus 2023
Vandaag was de vierde en laatste dag van de IJzer. Dit keer koos Heopa ervoor om lopend naar de startlocatie die in Ieper was te lopen. Onderweg liep Heopa onder de Menenpoort door. Deze historische poort is momenteel helemaal ingepakt vanwege restauratiewerkzaamheden. Ondanks dat worden de dagelijkse ceremonies nog steeds om 20.00 uur gehouden, en ook nu lagen er kransen van de avond ervoor. Op de Grote Markt was men druk bezig met de voorbereidingen voor de start die om 8.00 uur zou plaatsvinden. Voordat Heopa kon beginnen, moest hij eerst nog naar de verzorgingspost om zijn voeten opnieuw te laten nakijken en intapen. Het werd weer supergoed gedaan. Dank jullie wel!
Heopa was net op tijd klaar om de burgermeester te begroeten en samen op de foto te gaan. Hierna begon hij aan de laatste dag van de Vierdaagse van de IJzer. De route ging om het station van Ieper, over het Noyellepad richting het Tortelbos en langs de Dikkebusvijver, waar het eerste rustpunt was.
Op 9 km ging de route langs Kemmel No 1 French Cemetery 1914-1918. Aan de overkant was de
Klein-Vierstraat British Cemetry waar centraal achteraan het Cross of Sacrifice (zie foto’s) staat. Even verderop kwamen we langs een kleine begraafplaats en op 12 km kwamen we bij de grotere begraafplaats Kemmel Chateau-Militair Cemetery. In het midden van het dorp Kemmel stond een mooie muziektent met een beeldje van Kemmels Gapertje. De route ging verder langs kasteel De Warande en door het domein van De Warande dat overgaat in de Kemmelberg. We gingen naar boven en werden beloond met een prachtig uitzicht. Met een grote bocht ging de route weer bergafwaarts en bij de Lokerstraat werden we door de vrijwilligers van defensie getrakteerd op een lekkere plak koek. Daarna gingen we weer Provinciedomein Kemmelberg op. De route ging langs
Ossuaire Kemmelberg waar Heopa ook wat foto’s maakte. De route ging over de berg en we kwamen bij een Expeditie van de Kemmelberg (zie foto). Ze gaan hier een stukje terug in de tijd en geven jongeren les over hoe het er vroeger aan toe ging. Na 21 km passeerde Heopa een bord met informatie over de Spanbroekmolenkrater . Heopa ging even van de weg af en volgde het pad om de krater, die ontstaan is in 1917 en nu dient als vijver, te bekijken. Heopa ging verder en na 24 km ging de route Wijschate in. Ook hier staat een monument en een stukje verder staat het gemeentehuis met daarvoor een muziektent. Om de hoek staat de Sint-Madarduskerk en Heopa liep even naar binnen. De route ging vervolgens door het Kampagnebos waar in een zijpaadje verderop een bankje stond waar je even tot bezinning kunt komen. Op het bankje staan de woorden ‘Omarm – troost- koester.’ Even verder was een Duitse-schacht-in-het-kampagnebos , uit 1916 te zien (zie foto’s). Daarna ging de route het bos uit en Heopa passeerde het bord van 25 km met daarachter velden vol gele bloemetjes die mij weer wat opvrolijkte. Weer zag Heopa een klein monument van 1e Bataljon de Chasseurs á pieds Francais. Hierachter was in het veld een begraafplaats. Aan de andere kant van de weg zijn de Boyernwold loopgraven. Heopa ging rechtdoor om de route te volgen en hij naderde Voormezele waar de
Onze lieve Vrouwekerk staat (zie foto’s van zowel de buiten- als binnenkant van de kerk). Een stukje verder waren nog twee begraafplaatsen waaronder Voormezeele. Heopa bracht hier even een bezoekje en vervolgde hierna de route. Hij kwam op het terrein van Kwartier Eerste wachtmeester Lemahieu waar oude legervoertuigen te bezichtigen waren. Voordat Heopa verder ging, maakte hij een paar foto’s en ging langs de Verdronken Weide, richting de finish. Bij de finish meldde Heopa zich af en kreeg de medaille van de 4-Daagse van de IJzer opgespeld. Het was gelukt om de Vierdaagse uit te lopen en Heopa besloot om een T-shirt van de organisatie te kopen en deze direct aan te trekken en de medaille op te spelden. Natuurlijk moest er even een foto gemaakt worden.
Heopa heeft nog niet eens alles opgeschreven en het verslag is nu al behoorlijk lang geworden. Heopa beseft het maar al te goed. Deze Vierdaagse is zowel fysiek als mentaal de zwaarste die hij gelopen heeft. Het is ook zeker niet zomaar een vierdaagse, hoewel sommige dat wellicht wel denken en daar niet altijd rekening mee houden. Heopa hoopt dat veel mensen de foto’s gaan bekijken en de
Verslagen lezen en beseffen hoe dankbaar we mogen zijn dat we nog in vrijheid kunnen leven, vooral als we kijken wat er zowel in Europa als buiten Europa gebeurt.
Heopa wil graag de hele organisatie en iedereen die heeft bijgedragen aan deze vierdaagse bedanken.
Laten we hopen dat jullie dit nog vele jaren in vrijheid mogen blijven organiseren. Laten we de boodschap van vrede blijven doorgeven!
Gr. Heopa
