De IJzer 3e dag Poperinge

Ieper 24 augustus 2023

De derde dag van de IJzer startte in Poperinge. Bij de start stond een vrolijke mascotte de wandelaars uit te zwaaien en 0m 8.00 uur werd het startschot gegeven. De wandelaars, inclusief Heopa, hadden er zin in.
Vanuit de Ieperstraat ging de route langs de Sint-Bertinuskerk en de N308 waarna de route verder ging door de Priesterstraat, richting de Noordlaan die we overstaken. We kwamen in het buitengebied waar de rode kool, maïs en hoppe groeiden. Twee wandelaars zagen dat Heopa foto’s maakten en vroegen of hij deze foto’s ergens zou gaan plaatsen waarna Heopa over zijn website vertelde. Hierop vroegen zij of zij ook op de foto mochten en natuurlijk mocht dat. Na de hoppevelden liep de route door ’t Vogeltje (Poperinge) en vervolgens door/over het Domein van De Lovie, het Canadabos en Dozinghembos waar ook een rustpunt was. Hierna ging de route langs het Bardelenbos, zonnebloem-, aardappel- en pompoenvelden. Af en toe werd de weg stofvrij gemaakt door de regen. Na 14 km naderde Heopa Stavele waar op 22 april 1915 de Duitse troepen 5370 flessen chloorgas opendraaiden waardoor het gas langzaam over het front (de Franse linie) dreef en alles en iedereen verstikte die het op zijn weg tegen kwam. U kunt dit op de foto lezen. In het dorp staan diverse herinneringen aan deze gruwelijke oorlog. We verlieten dit dorp en de route ging verder over de brug rechtsaf en dan 2 km langs de IJzer. Hierna ging de route over een houten brug en door het Eversambos. Rond de 19 km stonden vrijwilligers klaar met de bekende Jules Destrooper wafels. Op 21,5 km naderden we West Vleteren waar we een rust hadden. Na de rust liep de route langs de Belgische militaire begraafplaats van Westvleteren. Deze begraafplaats is in 1916 in gebruik genomen en er liggen 1208 soldaten. Heopa liep verder, maar zijn voeten gingen steeds meer pijn doen. Na 2 km was er een Rode Kruispost van het leger. Zij bekeken mijn voeten en namen beide voeten zorgvuldig onder  handen (zie foto’s) waarna ik weer verder mocht wandelen. Mede door de pijnstillers die Heopa slikt voor de heupen viel de pijn mee. De route ging naar het Sint Sixtusbos. In het bos staat een grot/kapel waar mensen op hun eigen manier kunnen rusten en tot bezinning kunnen komen. Ook kan er een kaarsje gebrand worden. Daarna is er bij de nieuwbouw naast het klooster van Sint-Sixtusabdij Westvleteren de mogelijkheid om iets te drinken. Mede door wandelmaat Ari is Heopa hier 7 jaar geleden voor het eerst geweest. Ari had mij het jaar daarvoor al over verteld. Ari wist veel te vertellen over de 4 daagse van de IJzer, want hij had deze toen al 18 keer gelopen. Heopa dronk nooit bier, maar toen met Ari wel (De foto’s van toen staan nog op de website). Heopa besloot weer een biertje te nemen en alsof het zo moest zijn, was de  zeldfe tafel en stoelen vij, Ook de achter grond is nog steeds het zelfde. — U kunt de foto’s vergelijken. Ari is helaas overleden, maar mede door de IJzer denkt Heopa vaak aan hem.
Heopa ging verder en zag een helikopter staan. Heopa mocht dichterbij komen en er was iemand die met mijn camera even een foto maakte. Hierna ging Heopa vlug weer weg, want de helikopter ging parachutisten de lucht in brengen. Eenmaal hoog genoeg, sprongen zij met de parachute uit de helikopter. Het was mooi om te zien. Heopa vervolgde de route en zag een autobus van defensie die pech had en door een takelwagen meegenomen werd. Poperinge kwam ondertussen steeds dichterbij. Er was nog een stop bij de brandweerkazerne en daarna gingen we door naar de finish. Er zat ruim 33 km op en daarmee ook de derde dag. Deze wandel 4 daagse is en blijft heel indrukwekkend. Onderweg hoor je vaak een soort muziek waardoor Heopa zich soms afvraagt of men beseft wat voor soort Vierdaagse dit is.

Heopa wil ook nu iedereen, inclusief de verkeersregelaars die ervoor gezorgd hebben dat de wandelaars steeds veilig konden oversteken bedanken.
Graag tot morgen voor de vierde en laatste dag!
Gr. Heopa