Een Duchenne wandeltocht te Putten 40 Km

Almere, 17 juni 2017

Ik wilde vandaag een wandeltocht lopen in Loenen a/d Vecht. Helaas was deze tocht afgelast omdat er te weinig vrijwilligers waren. Dit doet mij des te meer beseffen dat we zuinig moeten zijn op onze vrijwilligers. Zij doen heel veel goed werk.

Ik moest dus voor een andere wandeltocht gaan en ik koos voor de 6^e Wandeltocht voor de spierziekte Duchenne te Putten. Ik werd al eerder deze week tijdens een wandeltocht door een paar dames geattendeerd op deze wandeltocht. Hier wilde ik ook wel graag voor lopen. Wij, als wandelaars, mogen dankbaar zijn dat we dit kunnen doen. Dus…..vandaag op naar Putten. Ik kwam hier om 7.20 uur aan. Toen ik mijn fotocamera wilde gebruiken, bleek dat ik vergeten was om het SD kaartje erin te stoppen. U begrijpt dat ik flink baalde. Even terug naar huis rijden was geen optie. Gelukkig waren er al veel vrijwilligers, dus ik vroeg aan hen of er een fotowinkel in de buurt was. Helaas was dit niet het geval. Eén van de vrijwilligers, Alex, vond dit erg vervelend voor mij en hij ging naar binnen en vroeg aan zijn vrouw of hij voor mij thuis een SD kaartje mocht ophalen. Dit gingen we dan ook doen. Helaas deed het kaartje het niet in mijn fototoestel. Ik zag een fotografe en vroeg aan haar hoe dit kon. Zij keek er even naar en ondertussen vertelde ik haar het hele verhaal. Zij pakte haar eigen camera en haalde daar een ander SD kaartje uit, dat ik ook even mocht proberen. Dit kaartje werkte wel. De fotografe, Kim Ligtermoet van fotostudio 278 Design, zei dat ik hem mocht lenen. Zo kon ik uiteindelijk toch foto’s maken van deze wandeltocht. Hier begon ik ook maar gauw mee, want de burgermeester van Putten, Dhr. H.A. Loombooij, had zijn toespraak al gehouden. Ik kon nog net een foto van hem maken.

Om 8.18 uur begon ik aan mijn wandeltocht. Vanaf de start, die bij Café-Cafetaria ‘De Oude Deel’ plaatsvond, liepen we eerst over het spoor en maakten we een blokje door het eerste stukje natuurgebied. We liepen over de Stenenkamerseweg. Bijzonder aan deze weg is, dat deze is aangelegd met geld van Europa. We gingen onder de A28 door en liepen de Zuiderzeeroute tot voorbij het Stoomgemaal van Putten. Aan het begin van de dijk stonden vrijwilligers met ranja klaar voor de wandelaars. De pers en fotograven waren op verschillende plaatsen aanwezig. De route ging toen via de polder weer terug.
Aan de kant zag ik twee dames met wie ik vorige week, samen met nog 3 anderen, de tocht in Baarn had gelopen. Zij waren om 8.00 uur vertrokken vanaf de start. We liepen samen weer verder.
Nu gingen we over de A28 en kwamen bij een boerderij. We hadden er toen 11 km opzitten. We mochten hier de gele munt, die we hadden gekregen bij het inschrijven, inleveren en kregen hiervoor een boterham met een plak ham en een vers gebakken ei en koffie of thee (zie foto’s). Na deze traktatie gingen we weer verder. Al snel kwam er een man van de radio op één van de dames af. Hij vroeg hoe het ging en vond het leuk dat hij nu een keer een vrouw kon interviewen. We kwamen bij de Nijkerkerstraat en gingen hier de brug over. We passeerden diverse gedenkplekken (zie foto’s). In de nacht van zaterdag 30 september/zondag 1 oktober 1944 pleegde een verzetsgroep een aanslag Razzia-op-Putten. op een Duitse militaire auto in de buurt van de Oldenallerbrug tussen Nijkerk en Putten.

We liepen door verschillende natuurgebieden, waaronder het Landgoed Oldenaller en kwamen bij de tweede rustpost. Hier mochten we de rode munt inleveren voor een kop kippensoep. Een paar jongens gaven een demonstratie op een springkussen. Zij deden het echt heel goed en ik heb daar een paar foto’s van gemaakt. Toen we weer aan de wandel waren, vroegen de dames of ik met hen verder ging voor de 25 km. Het was verleidelijk om ‘ja’ te zeggen omdat zij vorige week 35 km met ons hadden gelopen i.p.v. de geplande 25 km. Eén van de dames had het er over dat de wandeltochten die ik volgende week wil gaan lopen (4 x 30 km) ook wel zwaar worden. Hier had zij zeker een punt, dus ik overwoog het echt. Toch besloot ik bij de splitsing van de 25 km en 40 km voor de 40 km te gaan. Dit kwam mede doordat ik het beloofd had aan het bestuur en de pers + fotografe die mij het SD kaartje te leen had gegeven. Tja…..dan kun je het niet maken om de 25 km te gaan lopen.
Ik nam dus afscheid van de twee vriendelijke dames. De route ging verder via Egelgat/Lijmgat naar
een heel mooi en oud natuurgebied (De Kruishaarseheide). Na 28 km bereikten we de 3^e rustpost waar ranja en andere lekkernijen werden uitgedeeld. Doordat de route ook over het Klompenpad en privéterrein ging, moesten we ook weer over diverse hekjes klimmen. De hele route ging voor het grootste gedeelte door verschillende natuurgebieden en landgoederen met mooie paadjes.
Mijn dank gaat uit naar alle vrijwilligers die deze wandeltocht mogelijk hebben gemaakt voor de spierziekte van Duchenne.
Ook Alex en zijn vrouw en schoonmoeder (zie foto) en Kim Ligtermoet (zie 278design) heel hartelijk bedankt. Top!
Gr. Heopa