Ieper 4e dag van de IJzer te België

Almere/Ieper, 25 augustus 2017
Het licht ging weer aan en dit betekende dat de vierde en laatste dag van de wandeltocht weer aangebroken was. Ook vandaag gingen we weer in colonne met de bussen naar Ieper. In de beschrijving van de route staat: ‘Welkom in de Kattenstad Ieper, één van de grote puinhopen van de eerste wereldoorlog’.
Na het startschot startten we op de Grote Markt. Dit is een traditie. Dit keer liepen we door de ‘Menenpoort’ (dit was ook zo in 2011). Het was 100 jaar geleden dat de slag bij Passendalle Ieper plaatsvond. Om dit te gedenken liepen we
een andere route. Het is namelijk één van de meest beruchte veldslagen uit de eerste wereld oorlog.
Doordat alle routes het eerste stuk samen liepen en diverse paden smal zijn, konden we niet lekker doorlopen. Toen we het Begijnenbos passeerden en naar rechts keken, zagen we een groot gedenkkruis van R.E.-Grave,-Railway-Wood staan. Een paar kilometer verder zagen we weer een bijzonder gedenkmonument, het Passendalle Canadian-Memorial-Crest-Farm . We kwamen in Zonnebeke waar lekkere wafels werden uitgedeeld. We liepen ongeveer 2 km over kleine paadjes naar Tyne Cot Cemetery. Dit is een begraafplaats waar in totaal 11.957 soldaten, waarvan 8,368 ongeïdentificeerde, uit verschillende landen begraven liggen. Van deze plek heb ik foto’s gemaakt. Ik maakte deze foto’s omdat ik mij bewust ben dat wij al 69 jaar in vrede mogen leven dankzij de soldaten die zich tijdens de eerste en tweede wereldoorlog hebben ingezet voor de bevrijding van ons land. Via dit verslag wil ik dit toch nog even doorgeven aan de generatie die geen oorlogen hebben meegemaakt en het gewoon vinden om in vrijheid en vrede te leven.
Ik liep terug naar de weg om verder te wandelen. Aan de kant van de weg zag ik, bij een boerderij, een zwarte plastic bak staan, Ik dacht dat deze voor stenen waren, maar ik hoorde dat de boeren nog steeds botten vinden op hun landgoed en deze in de zwarte bak doen. De resten worden gezeefd en als er knopen bijzitten, hoopt men op deze manier te kunnen zien uit welk land deze soldaat kwam. Ik hoorde dat er zelfs nog regelmatig een bom of granaat afgaat.
Met een boog liepen we om dit Ereveld/begraafplaats heen en kwamen weer bij Passendale.
Ook hier zagen we weer een kerk met gedenkplaten aan de gevel. We liepen verder en mochten genieten van de natuur en de mooie vergezichten. Het ziet er mooi uit en je kunt je bijna niet voorstellen wat hier honderd jaar geleden allemaal gebeurd is. We kwamen weer de bekende brandweerauto tegen. Het was de laatste wandeldag en ik trakteerde op een ijsje. We konden meteen even uitrusten. Toen het ijsje op was, vervolgden we de wandelroute. We waren nog geen 10 km verder toen we weer bij twee massagraven kwamen (zie foto’s). Verderop kwamen we langs een restaurant met een beschildering op de muur. We liepen verder langs de vijver van Zillebeke. Dit betekende dat we alweer bijna bij de finish waren. Er werd nog een flesje Spa aangeboden voor onderweg. Na nog een stukje lopen kwamen bij een checkpoint waar de medailles werden uitgereikt en de stempels in het wandelboekje werden gezet . We moesten nu nog een heel klein stukje en kregen een roos aangeboden. Ik kreeg er zelfs twee omdat ik met de roze dame op de foto ging.
Eindelijk kwamen we weer bij de beroemde ” Menenpoort“. We liepen nog even mee met het defilé en zo kwam er aan deze wandeldag een eind.
Nu moesten we alleen nog even met de bus naar Diksmuide, waar een heerlijk koud buffet op ons stond te wachten( zie foto’s). De volgende ochtend restte ons nog een gezamenlijk uitgebreid ontbijt en dan zouden we via Vinkeveen, om Arie naar huis te brengen, naar huis gaan.
Arie bedankt voor alle info die je met mij gedeeld hebt. Ook alle vrijwilligers die iedere dag in de sporthal en school aanwezig waren om voor ons eten te zorgen, bedankt! Het was Super!
Natuurlijk wil ik ook alle mensen die betrokken zijn geweest bij het organiseren van de Vierdaagse van de IJzer hartelijk bedanken. Dankzij jullie konden de wandelaars weer genieten van de prachtige omgeving. Als de gezondheid het toelaat zeg ik: Tot volgend jaar!
Een hartelijke groet van Heopa!