Leidschendam, 2 april 2022
Ik wil dit verslag als eerste beginnen met het feliciteren van RS’80 (de vrijwilligers en het hele bestuur) met hun 40 jarig bestaan. Zij proberen elke keer weer prachtige wandelroutes uit te zetten. Het begint bij het bedenken van een route het voorlopen hiervan. Daarna volgt het aanvragen van vergunningen, rustpunten uitzoeken etc. Als alles geregeld is, volgt het uitzetten van de pijlen op de goede plekken. Als iedereen klaar is met de wandeling gaan alle vrijwilligers weer op pad om de pijlen op te halen. Dit is maar een klein stukje van wat er allemaal komt kijken bij het organiseren van wandeltochten door wandelverenigingen. Wilt u hier meer van weten of wilt u ook als vrijwilliger meewerken dan kunt u contact opnemen met de organisatie.
Vandaag gingen we de uitgestelde jubileumtocht van 40 jaar RS’80 lopen. Heopa was één van de 805 wandelaars die deze tocht ging lopen. Sommige wandelaars die mij kennen, weten dat het niet altijd goed gaat met mij en dat het soms ook moeite kost om een wandeltocht te lopen. Toch probeer ik vaak te lopen en ben soms ook wel een beetje eigenwijs. Vandaag was ook zo’n dag waarop ik niet wist of ik deze tocht uit zou kunnen lopen. Ik heb afgelopen week te horen gekregen dat de artrose toegenomen is, maar met pijnstillers, wilskracht en doorzettingsvermogen is het mij toch gelukt om deze prachtige route uit te lopen. Mensen denken vaak dat alles zo makkelijk gaat, maar aan de buitenkant is niet altijd te zien hoeveel moeite het mij soms kost. Wel is het zo dat ik mij vaak veel beter voel als ik gewandeld heb. Dit is één van de redenen waarom ik vaak aangeef dat wandelen goed is voor je hele lichaam!
De start van de jubileumtocht was bij Sportcentrum de Fluit in Leidschendam. Al snel ging de route om een bijzonder gebouw. Ik keek even op het bordje en het bleek het raadhuis van Leidschendam te zijn (zie foto’s). Via de Vlied liepen we langs molen De Salamander. We gingen verder via de Zuidelijke Sluisbrug naar Vogelplas Starrevaart, welke is ontstaan door zandwinning. We bereikten de eerste rustpost die bij restaurant De Knip was. Hierna ging de route naar landgoed Duivenvoorde waar we om het kasteel mochten lopen en van het landgoed konden genieten. Via landgoed Voorlei liepen we door park Prinsenhof naar de finish van het eerste deel. Na de koffie begonnen we aan het tweede deel. Vanuit Sportcentrum De Fluit liep de route met een ruime bocht om het grootste overdekte winkelcentrum van Nederland. Vervolgens liepen we naar het Groot Zijdepark. Diverse wandelaars misten hier even de pijl waardoor we rechtdoor liepen tot de Rodellaan. Daar keerden we om en kwamen weer op de route die over de N14 heen ging. Bij de Hofzichtlaan gingen we onder het spoor door en liepen langs volkstuinen Zonneweelde, stadsboerderij De Reigerhof en de Nieuwe Veenmolen. De route ging verder naar park Vlaskam en zo naar het Haagse bos. Hier is ook een speelterrein waar de houtzaagkunstenaar diverse dieren uit boomstammen heeft gezaagd en zelfs een treintje (zie foto’s) Het is erg leuk om te zien. We kwamen in Rosarium (een parkje). Waar een beeld van koningin Emma staat. Hierachter is landgoed Oostduin en Arendsdorp. Er staan hier hele oude bomen en een paar staan in bloei. Prachtig! We konden hier even van genieten. Eén van de bomen heeft aan de onderkant een groot gat. Terwijl heopa hier foto’s van maakte, kwamen er drie wandelaars bij ons en we maakten een praatje over de boom. Ik zei tegen de man (als grapje) dat als hij er doorheen wilde lopen, ik een foto hiervan zou maken. En oeps… de man ging het doen. Het zijn leuke foto’s geworden. Even later liet deze sportieve man weten hoe jong hij was. Hij was 80 jaar en nog heel sportief. Hij loopt nog Kennedeymarsen en ook wel de 110 km tochten. Super hoor!
Hierna bereikten we het rustpunt bij de kantine van de Koninklijke Haagse Cricket en Voetbal Vereeniging. We pauzeerden hier en genoten van de andere wandelverhalen.
Na de rust liepen we over landgoed Clingendael. Een stukje verder liepen we door de prachtige Oudhollandse tuin.
Hierna ging de route door de Bosjes van Zanen en woonwijk Duinzigt. We kwamen bij de rotonde waar een enorme Perzen kruik staat. We liepen de Waalsdorpervlakte op en gingen om het Nato Communications and Information Agency complex en de schietbaan (waar men aan het oefenen was) heen. We kwamen bij het oorlogsmonument Waasdorpervlakte en de grote Bourdonklok.
We liepen verder over de vlakte van Waalsdorp en ondertussen was het 14.11 uur en lag er nog wat sneeuw. Heopa kon het niet laten om weer even een gekke foto te maken als herinnering.
Nadat we verkeersweg S200 overgestoken waren ging de route door Duinbos, Koeienland en landgoed Oosterbeek. Vervolgens staken we de S101 over en kwamen via de andere kant weer in het Haagse bos. Hier staat ook paleis Huis ten Bosch. De vlag hing in de top, maar helaas was de thee op dus liepen we maar verder. Via Reigerbergen en park Marlot liepen we naar de N14 en deze volgden we tot het spoorviaduct. Hier gingen we onder het spoor door en kwamen weer bij de finish.
Hier aangekomen moesten we ons afmelden en werden we verrast door het team van RS’80 met een prachtige sjaal ter herinnering aan 40 jaar RS’80. Ook ontvingen we hier een prachtige beker, waar ik ons voor op had gegeven. Wat een mooi einde van deze tocht.
De tocht was voor mij zwaar, maar ik heb hem uit weten te lopen. Ook vandaag heeft het lopen van deze tocht mij weer erg goed gedaan.
Ik wil RS’80 en iedereen die in het verleden meegeholpen heeft en ook de mensen die nu (nog) meehelpen bedanken voor deze mooie tocht.
Ps. Ook wil ik via deze weg ons ouste dochter hartelijk bedanken, voor al het nakijkwerk / controleren en over typen. van mijn verslagen.
Zonder mijn oudste dochter had ik dit ook niet volgehouden.
Hartelijke groet, Heopa
