Schin op Geul, 6 augustus 2020
Vanmorgen ben ik met de trein van 5.55 uur vertrokken uit Schin op Geul waar we op vakantie zijn.
Deze week zou de Heuvelland Vierdaagse beginnen, maar ook deze is door Corona afgelast.
Ik besloot om in plaats daarvan verder te gaan met het Pieterpad. Dit keer etappe 11 (Montfort – Sittard). Toen ik in Montfort aankwam, liep ik vanaf bushalte Dijk richting het kasteel/ruïne. De route ging over akkers en langs het bos en een stukje van Echt/Pey. Een stukje verder staat een monument met de afbeelding van een paard langs de bosrand. Dit monument heeft te maken met het feit dat er in 2014 een bijzondere vondst is gedaan. Ik heb er een leuk filmpje over gevonden. Als u dit wilt zien, kunt u hier klikken..youtube. Het is zeker de moeite waard! Ik vervolgde de route en kwam bij een kapelletje Antoniuskapel-Slek . waar een hele grote gedenksteen voor ligt. Ik was nieuwsgierig wat er op de steen stond en wilde graag meer weten over de steen en het kapelletje. Ik heb informatie gevraagd en ook gekregen. Voor informatie over het kapelletje kunt u hier klikken en over de steen kreeg ik de volgende info:
In 1998 heeft carnavals prins Broer I van vastelaovesvereniging de Aester Sjaelen Uul Pej, deze grote steen / kei geschonken aan de gemeenschap Slek. Hij was destijds werkzaam bij Sanders en Geraads ( steen en grind bedrijf).De steen is meegegaan in de carnavalsoptocht.
Ik heb gevraagd of de steen weer opgeknapt kan worden en men gaf aan dat dit geen probleem zou zijn. Er lopen veel mensen langs het Pieterpad en dan is leuk als de steen er goed bij staat. De route ging verder door/langs natuurgebieden/IJzerenbos en over het smalste stukje van Nederland. De route gaat ook veel over het grondgebied van Duitsland. Onderweg zag ik iets kleins over de weg kruipen en ik keek wat het was. Het was een soort rups die ik nog niet eerder had gezien (zie foto). Ik liep over een 4 km lang pad door Duitsland richting Isenbruch . Vlak voor Isenbruch moest ik rechtsaf, maar ik liep even door naar het kapelletje. Nadat ik een paar foto’s gemaakt had, liep ik weer terug en ging verder met de route die nog steeds (ook na de onderdoorgang van de B56) door Duistland liep. Ik kwam in het dorp Millen, waar het net een zondagochtend leek. Het was er zo stil! Er werd een auto ingeladen en door de warmte had ik bijna al mijn drinken al op. Ik vroeg of ik mijn twee thermosflessen met water mocht vullen en dit was geen probleem. Millen_(Selfkant) ligt tegen Sittard aan. Een stukje verder is een stenen bruggetje met grenspalen. Ik ging over dit bruggetje en liep direct richting Sittard. Ik zag echter geen markering en de letters op de grenspalen zijn ook bijna niet te lezen zijn, dus ik liep 1 km te ver door en moest weer terug lopen. Hierdoor heb 2 km extra gelopen. Ik kwam weer op de route van het Pieterpad en via een mooie groenstrook liep ik naar Sittard . Via het winkelcentrum liep ik naar het station waar ik door mijn vrouw en de schoonvader van één van mijn dochters werd opgehaald.
Zij waren met de Volkswagen cabrio naar de dierentuin in Landgraaf geweest en daar vandaan zijn zij naar Sittard gereden om mij op te halen. Zo kwam er aan deze wandeling weer een mooi einde.
Nog twee etappes van het Pieterpad te gaan.
Graag tot een volgende keer!
Gr. Heopa