Almere, 23 September 2020
Op 16 april 2018 ben ik in Pieterburen (provincie Groningen) gestart met het lopen van het Pieterpad. Op 18 september 2020 heb ik de één na laatste etappe uit het deel 2 van het boekje van Pieterpad gelopen en plots besloot ik om vandaag de laatste etappe (nr. 13) te gaan lopen.
Al vroeg in de morgen ben ik vanuit Almere naar station Houthem-Sint Gerlach gegaan waar ik moest starten. Bij een kapelletje in Strabeek ging de route richting het dal van de Geul. Na het bruggetje liep via slingerwegen langs de Geul en over de Langebergweg. Via de Bergse heide/Ingendeal liep ik naar het dorpje Berg en ging verder door berggebied. Ik kwam langs de Mergelgroeve Blom en bereikte het volgende dorp Terblijt. Deze twee dorpen heten nu eigenlijk Berg en Terblijt. Hopelijk wordt hier volgend jaar, als er geen Corona meer is, de 33e Heuvelland 4 Daagse gehouden. Deze 4 Daagse is ook zeer de moeite waard om te gaan lopen. Ik vervolgde de route en zag de Cluijsberggroeve en liep onderlangs de Bemelerberg. De route ging via een paar plateaus met mooie uitzichten en veel mergelgrotten naar Maastricht . Aan de rand van de Scharnerweg, rechts, staat het Limburgs bevrijdingsmonument. De route ging onder het spoor door naar de Romeinse brug en verder door een deel van de oude binnenstad en de oude stadsmuren. Zo liep ik naar de Sint-Pietersberg .
Bij de parkeerplaats liep ik om het Fort_Sint_Pieter heen om de trap naar boven te nemen. Vanuit het Plateau van Caestert heb je op verschillende plekken een prachtig mooi uitzicht op o.a. de stad Maastricht, dorpje Kanne en je ziet België liggen. Ook zie je de Maas lopen bij o.a. Eijsen. Zo kwam ik bij het eindpunt van deze prachtige route die van Pieterburen (Groningen) naar de Sint Pieterberg (Limburg) loopt en keek ik uit op de afgravingen van ENCI-groeve Ik genoot nog even van het uitzicht en nam hier een pauze. Nadat ik nog wat foto’s gemaakt had, liep ik terug naar het begin van de Sint-Pieterberg waar je een oorkonde op kan halen. Dit was erg leuk om mee te maken: je geeft je naam op en even later komen er twee mensen naar je toe. De ene overhandigt de oorkonde en de ander maakt, met je eigen camera, een foto. Eerst laat hij aan de andere bezoekers weten dat er weer iemand is die het Pieterpad (498 km) uitgelopen heeft en dat men nu mag applaudisseren.
Dit klinkt leuk en is dan ook een hele mooie afsluiting.
Van alle etappes van het Pieterpad heb ik verslagen en foto’s gemaakt, zodat u kunt zien hoe prachtig het is om te wandelen.
Toen ik bekend maakte dat ik het Pieterpad wilde gaan lopen, had niemand verwacht dat ik deze ook echt uit zou lopen. Dit kwam mede door mijn gezondheid. Ik heb vanaf juni 2018 drie keer in het ziekenhuis gelegen, maar ik bleef doorzetten. Ik heb ervaren dat wandelen een goed geneesmiddel is. Ik raad iedereen aan om ook proberen te gaan wandelen. Het hoeven geen grote afstanden te zijn.
Via deze weg wil ik mijn vrouw, alle kinderen en kleinkinderen bedanken.
Vooral mijn oudste dochter wil ik bedanken omdat zij trouw al mijn verslagen iedere keer controleert en helemaal overtypt voordat ik deze op mijn website plaats. Ook de wandelaars die mij vaak op verschillende manieren goede moed inspreken (of schrijven). Bedankt! Iedereen was soms toch wel bezorgd over mij.
Verder gaat mijn dank uit naar de organisatie van het Pieterpad, alle vrijwilligers die het Pieterpad bijhouden en natuurlijk de mensen die slaapplaatsen beschikbaar stellen. Het is teveel om op te noemen.
Ik kijk ook terug op leuke en gezellige gesprekjes die ik af en toe gevoerd heb met onbekende wandelaars. Ook al heb ik het hele Pieterpad alleen gelopen, Maar voelde toch dat er altijd iemand bij me was, die even op je lette en dit gaf ook weer kracht om door te gaan. Dank U wel.
Ik hoop dat ik door het lopen van het Pieterpad weer heb kunnen laten zien hoe mooi Nederland is en dat het echt de moeite waard is om te gaan wandelen.
Ik zeg graag: ‘Tot een volgende wandeling!’
Gr. Heopa
