Almere-stad, 17 maart 2021
Vandaag weer een vervolg van het Westerborkpad. Ik ging naar Ermelo Station en ik liep naar de
Julianalaan nummer 36. Dit was tussen 1940-1945 een onderduikadres. De route ging verder het spoor over en ik liep een stukje door Drielanden. Voor de A28 ging de route onder het spoor door en onder de A28 door en via Veldkamp kwam ik bij een kleine Joodse begraafplaats die er heel goed onderhouden bij ligt. Via de Lindelaan en schelpenpaden liep ik naar de Oranjelaan waar de voormalige Willem George Frederikkazerne staat. Deze kazerne wordt nu voor andere doeleinden gebruikt. Ik vervolgde de route en kwam bij station Harderwijk. Via Westeinde liep ik naar de Smeepoortstraat in het centrum. Hier staat nog een overblijfsel van, de in 1830 afgebroken, Smeepoort uit de 14e eeuw. Via de Donkerstraat, Hoogstraat en de Jodenkerksteeg kwam ik bij de synagoge. Dit keer stond de deur open en ik ging een kijkje nemen. Ik werd heel vriendelijk ontvangen en er werd direct gevraagd of ik koffie wilde. Ik had echter al een afspraak gemaakt om bij mijn broer, die een stukje verder in Harderwijk woont, koffie te drinken. Ik sloeg deze keer dus over, maar we hadden wel een goed gesprek. Ik mocht op beide etages foto’s maken. Op de tweede etage is een klein museum (zie foto’s). Mocht u deze etappe van het Westerborkpad gaan lopen, dan kunt u gerust hier naar binnen lopen. U bent van harte welkom. Toen ik mijn route vervolgde lette ik even niet goed op en in plaats van rechtsaf ging ik linksaf. Ik kwam daardoor op de Vismarkt en zag de Lage Bruggepoort/Vischpoort (zie foto). Hierna zocht ik de juiste route weer op en via de Hogeweg, Hierdenseweg en de Vondellaan liep ik naar de Melis Stoklaan. Ik ging langs het spoort en onder de N302 door en kwam in de wijk waar mijn broer woont. Ik ging daar een bakje koffie halen.
Hij bood aan om mij uit Nunspeet op te halen als ik daar aangekomen was. Ik hoefde dan niet met de trein terug naar Ermelo te reizen om bij mijn auto te komen. Na de koffie ging ik weer verder. Via de Parallelweg kwam ik bij de fiets/voetbrug die over het spoor en de A28 gaat en ik kwam in het Harderwijkerbos. Dit bos gaat over in de Leuvenumse bossen. Het is een prachtig natuurgebied met heide en zandverstuiving. Op één van de heuvels nam ik pauze en ik liet een foto van mijzelf maken. Ik genoot van het uitzicht. Na de lunch was het best even zwaar om door het mulle zand van het Hulshorsterzand te lopen, maar het was zeker de moeite waard. Ik ging weer over de A28 en het spoor en liep naar het Belvédèrebos waarna ik via het industrieterrein langs het spoor naar het station liep. En ja hoor…daar stond mijn broer(tje). Hij bracht mij naar Ermelo waar ik gestart was en waar ook mijn auto stond. Voordat ik naar mijn auto kon lopen, kreeg ik een bosje rozen van hem als beloning. Hij zei dat ook al was dit niet de Nijmeegse Vierdaagse, ik had wel 29 km gelopen. Hij vond mij een doorzetter en vond dat ik dit bloemetje verdiend had. Ik had er even geen woorden voor, maar vond het echt super! De bloemen staan nu op de salontafel. ‘Nogmaals bedankt, Ruud!’
Het was weer een afwisselende route. Helaas was het weer teveel om alles op te schrijven, maar als u de foto’s bekijkt, krijgt u ook een goed beeld van wat ik onderweg allemaal beleefd hebt.
Hartelijke groet, Heopa
Ik zie zo veel bekende plekken zelfs mijnauto